Recensie: Caught Up van Liz Tomforde

In de zomer van 2024 maakte ik kennis met de boeken van Liz Tomforde middels de “Windy City” serie. Ik las zowel Mile High als The Right Move met veel plezier. Toch duurde het even voor ik het derde deel, Caught Up, oppakte. Nu het vierde deel, Play Along, bijna in het Nederlands verschijnt werd het hoog tijd om dit wel te doen en dat deed ik met hoge verwachtingen. Zijn deze wederom waargemaakt?

Over het boek

Recensie: Caught Up van Liz TomfordeCaught Up van Liz Tomforde
Vertaler: Jasper Velzeboer
Serie: Windy City #3
Uitgegeven door Love Books op 3 oktober 2024
Pagina’s: 496
ISBN: 9789021488851
Genres: Contemporary, Romance
Waardering: ⭐⭐⭐⭐

Kai Rhodes heeft als alleenstaande vader en topsporter een overvolle agenda, maar hij wil niet dat iemand zich met de opvoeding van zijn zoontje bemoeit. Daarom houdt geen van zijn nanny’s het lang vol. Maar dan zet zijn coach hem schaakmat door een oppas te regelen die Kai niet kan ontslaan – zijn dochter.
Miller Montgomery heeft net een belangrijke prijs gewonnen voor haar werk als patissier. Nu wil ze niets liever dan zich bewijzen, maar ze is even al haar inspiratie kwijt. Ze zou fulltime in de keuken moeten staan, maar laat zich toch overhalen door haar vader om op het kind van zijn sterspeler te komen passen in Chicago.
Miller brengt weer leven en vrolijkheid in Kais ingedutte leven. Al snel kunnen Kai en zijn zoontje niet meer zonder haar, maar aan het eind van de zomer zal Miller terug moeten keren naar haar eigen leven. In Chicago blijven is geen optie, maar weggaan eigenlijk ook niet meer…
Caught up is het derde deel in Liz Tomfordes geweldige Windy city-serie. Alle delen zijn los van elkaar te lezen, en de serie begint met Mile high.

Mijn recensie

Net als in de eerdere boeken in deze serie (die allemaal overigens los te lezen zijn) wordt het vertelperspectief afgewisseld tussen de twee hoofdpersonen. Mannelijke hoofdpersoon Kai is geen onbekende, we zagen deze alleenstaande vader en professioneel hokballer al zijn opwachting maken in de eerdere boeken. Miller daarentegen is wel nieuw. Deze personages lijken op het eerste gezicht niets met elkaar gemeen te hebben, maar gaandeweg kom je erachter dat dit wel degelijk het geval is. Kai twijfelt over zijn sportcarrière in combinatie met het vaderschap. Hij wil het beste voor zijn zoon Max en hij weet niet goed hoe hij dit kan combineren zonder dat hij zichzelf verliest. Miller heeft een veelbelovende carrière in de gastronomie. Na het winnen van een prestigieuze prijs merkt ze dat het werkplezier haar vergaat en dat de druk haar te veel wordt. Ze twijfelt of dit werk en het reizende bestaan zonder een echt thuis nog is wat ze echt wil.

Door bij ieder hoofdstuk van perspectief te wisselen leer je de personages goed kennen. Toegegeven, het zijn niet mijn favoriete personages, ik had vooral mijn twijfels over Miller. Naarmate je Kai en Miller steeds beter leert kennen wordt de chemie tussen hen steeds meer zichtbaar. Doordat Miller een tijdelijke betrekking als de nanny van Kai’s zoon accepteert, worden de twee gedwongen meer tijd met elkaar door te brengen. Dit maakt het verloop van het verhaal voorspelbaar, maar dat doet niet af aan de ontwikkeling die beide doormaken. Ze hebben allebei een hoop uit te zoeken en zelfs met alle twijfels versterken ze elkaar op dit vlak. Ondanks dat hun nabijheid geforceerd wordt, is dat hier niet zo erg.

De verhaallijn van deze romance is logischerwijs voorspelbaar. Het draait immers om de personages, hun ontwikkeling en hun daaruit volgende relatie. Toch voelt deze wat flauw en braaf. Doordat je al een beeld hebt bij het einde weet je als lezer al wat je te wachten staat. Toch is het boek intrigerend vanwege eerdergenoemde karakterontwikkeling. Je wilt door blijven lezen om erachter te komen hoe het de personages verder zal vergaan. De vlotte schrijfstijl van de auteur levert hier eveneens een bijdrage aan. Ondanks het feit dat deze roman bijna 500 pagina’s telt, heb je dit niet in de gaten. De hoofdstukken zijn kort en de gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op. Ben je geen liefhebber van te veel spice? Dan kom je met dit verhaal aan je trekken. Tomforde verwerkt expliciete scènes, maar deze voelen niet als opvulmateriaal en voegen daadwerkelijk iets toe aan de ontwikkeling van de romantische relatie.

Zoals verwacht las ik Caught Up van Liz Tomforde weer met plezier. Ik had in eerste instantie wat twijfels bij de personages, maar zij hebben zichzelf met hun ontwikkeling bewezen. Het is nog steeds niet mijn favoriete koppel, maar je kunt nou eenmaal niet alles hebben. Door de vlotte schrijfstijl met zijn korte hoofdstukken en perspectiefwisselingen heb je nauwelijks in de gaten dat je een boek van bijna 500 pagina’s aan het lezen bent. Vanwege het karakter gestuurde karakter van dit boek is de plot bijzaak en die vervult deze taak met verve. Ook de sport zelf speelt hier een ondergeschikte rol, dat is in vergelijking met andere sport romances wel eens anders. Ik ben heel benieuwd naar het volgende boek in deze serie, zeker omdat een bijfiguur uit dit verhaal de hoofdrol krijgt en ik hoop dat deze de eerste indruk goed weet te maken.


Reacties

Eén reactie op “Recensie: Caught Up van Liz Tomforde”

  1. […] ik minder hoge verwachtingen. De reden hiervoor is de personages. Isaiah en Kennedy hebben we in Caught up al kort leren kennen en toen was het erg lastig om hoogte van hen te krijgen. Isaiah is het jongere […]

Geef een reactie