In de herfst van 2024 las ik het eerste deel van de “Raven Cycle”, De Ravenjongens, van Maggie Stiefvater voor de tweede keer, daar ik er de eerste keer bar weinig van begreep. Nu ging het beter en was ik wel nieuwsgierig naar het vervolg. Dit vervolg, De Dromendieven, verscheen in februari dit jaar. Het duurde even voor ik erin kon beginnen en dat deed ik met zin, maar ook met hoge verwachtingen. Zijn deze waargemaakt?

Over het boek

De dromendieven van Maggie Stiefvater
Serie: Raven Cycle #2
Uitgegeven door Boekerij op 13 februari 2025
Pagina’s: 416
ISBN: 9789049204839
Genres: Fantasy, Young Adult
Waardering: ⭐⭐⭐

Het tweede deel in de betoverende Raven-serie van bestsellerauteur Maggie Stiefvater
Ronan Lynch heeft geheimen. Sommige zijn van hemzelf. Sommige bewaart hij voor anderen. Een van zijn geheimen: Ronan kan dingen uit zijn dromen halen. En hij is niet de enige die iets wil hebben. 
Ronan is een van de ravenjongens – een groep vrienden, praktisch broers, die op zoek zijn naar een dode koning genaamd Glendower, van wie ze denken dat hij ergens in de heuvels rondom het stadje Henrietta verborgen is. Tijdens hun zoektocht komen Ronans geheimen aan de oppervlakte, waardoor alles voor altijd zal veranderen.

Mijn recensie

Waar we in het eerste deel vooral kennismaakten met Blue en Gancey, lag de focus in dit boek vooral op Ronan. We hebben hem al leren kennen in het vorige boek, maar nu pakt hij de hoofdrol. Ronan bezit namelijk de gave om dingen te dromen en deze dan ook uit zijn dromen te stelen. Ondertussen loopt het verhaal over het vinden van Glenn Dober nog steeds door. Ondanks dat Stiefvater de focus verschuift naar Ronan, is het toch lastig om een goed beeld van hem te kunnen vormen. Hij heeft een heftig verleden, maar naast de kruimels die de auteur hierover achterlaat kom je verder weinig over hem te weten. Naast de sores van Ronan krijgen we ook en inkijkje in de levens van Blue, Gancey en Adam, want ook hier is een hoop aan de hand. Toch lukt het mij niet om goed hoogte van de personages te krijgen.

Helaas geldt dit ook voor het verhaal. Als je de plot in één woord zou moeten samenvatten, is vaag het beste woord. Het voelt alsof dit boek een stuk vager was dan het vorige deel in deze serie en het lukt de auteur niet goed om mij mee te nemen in deze paranormale en spirituele wereld. Ik vroeg me vooral af wat het doel van dit boek is en waar het verhaal nou heen gaat. Na het lezen heb ik er nog steeds niets van begrepen. Telkens als ik dacht het door te hebben, wordt het toch weer ongrijpbaar. Dat neemt niet weg dat het voor de kenners en liefhebbers van het paranormale sub genre een zeer vermakelijk boek is. Ik ben ervan overtuigd dat deze serie een specifiek lezerspubliek nodig heeft en dat het dat ook wel heeft gevonden. Internationaal zijn deze boeken een groot succes. Het is niet je standaard YA fantasy en daar moet je klaar voor zijn. Je moet vooral zin hebben om continu tussen de regels door te lezen.

Ondanks dat ik weinig kaas heb gegeten van het verhaal is de schrijfstijl van Stiefvater wel uniek. Het is poëtisch en er wordt veel van perspectief gewisseld. Dit vond ik soms wel een beetje verwarrend, maar dit heeft alles te maken met het feit dat ik het verhaal niet goed kon volgen. Dit draagt ook zeker bij aan mijn gevoel dat deze serie een specifiek lezerspubliek nodig heeft en niet voor iedereen geschikt is.

Waar ik niet op hoopte is toch de waarheid geworden. Terwijl ik eindelijk meer begrip had van het verhaal van De Ravenjongens, is dit in De Dromendieven van Maggie Stiefvater weer helemaal te niet gedaan. De focus ligt hier vooral op Ronan en zijn gave om dingen uit dromen te stelen. De plot was alleen moeilijk te volgen. Het blijft vaag en niets wordt echt duidelijk. Hierdoor lukt het de auteur niet om mij echt mee te slepen. Desondanks maakt het einde wel nieuwsgierig naar het vervolg Blauwe lelie, Lily Blue dat komende zomer verschijnt. Ik hoop alleen dat er dan meer duidelijkheid komt en dat het vage er een beetje vanaf is. De “Raven Cycle” heeft een specifiek lezerspubliek nodig, iets dat deze serie internationaal al heeft bereikt. Houd je van paranormale young adult fantasy boeken die niet standaard zijn en een bijzonder poëtische schrijfstijl hebben en waarbij je continu tussen de regels door moet lezen? Dan is deze serie zeker geschikt voor jou.