Mariana Zapata is voor mij geen onbekende auteur in het romance genre. Lang, lang geleden las ik From Lukov, With Love nadat ik dit boek al een aantal keer voorbij zag komen. Ik las dit met plezier, maar ik was toen nog wel een groentje binnen dit genre en vond alles wel best. Toch was ik benieuwd naar meer van deze auteur en onder andere The Wall of Winnipeg and Me stond al een tijdje op mijn TBR. In het Nederlands is dit boek verschenen als Met je rug tegen de muur. Ik was nog steeds nieuwsgierig en begon er dan ook vol goede moed, en misschien wel met iets te hoge verwachtingen, aan. Wist Zapata mij opnieuw te verrassen?

Over het boek

Met je rug tegen de muur van Mariana Zapata
Vertaler: Félicia Gravenberg
Uitgegeven door April Books op 3 september 2024
Pagina’s: 500
ISBN: 9789464821345
Genres: Contemporary, Romance
Waardering: ⭐⭐⭐

Vanessa Mazur weet dat ze het juiste doet. Ze hoeft zich niet bezwaard te voelen omdat ze ontslag heeft genomen. Manusje-van-alles zijn voor de topverdediger in de National Football Organization was bedoeld als een tijdelijke baan, niet als de rest van haar leven. Vanessa heeft plannen, en die omvatten niet het langer dan nodig wassen van zijn XL-ondergoed.

Maar als Aiden Graves voor haar deur staat en vraagt of ze terugkomt, is ze meer dan geschokt.

Twee jaar lang kon de man die bekendstond als The Wall of Winnipeg het niet opbrengen om haar goedemorgen te zeggen of haar zelfs maar te feliciteren met haar verjaardag. En nu ineens dit? Hij vraagt het ondenkbare.

Maar hoe zeg je nee tegen de man die gewend is alles te krijgen wat hij wil?

Mijn recensie

Deze roman vertelt het verhaal van Vanessa en Aiden. Aiden is een topatleet die niet onverdienstelijk American Football speelt. Hij heeft het zo druk dat hij een persoonlijk assistent nodig heeft. Vanessa heeft de ondankbare taak om deze rol voor Aiden de chagrijn te vervullen. Op een dag is ze er helemaal klaar mee en besluit ze ontslag te nemen. Wat ze niet had voorzien is dat Aiden plots voor haar deur zou staan met de vraag of ze alsjeblieft terug wil komen. Maar dat is dus precies wat er gebeurt. Schoorvoetend stemt Vanessa hiermee in, maar dan komt de ware reden voor zijn verzoek naar boven. Lukt het Vanessa om hiermee in te stemmen of gaat ze de uitdaging aan om de “Wall of Winnipeg” een keer nee te verkopen?

Zapata heeft ervoor gekozen om dit verhaal geheel vanuit Vanessa’s oogpunt te vertellen. Dit is op zich niet uniek, maar is iets dat wel steeds minder voorkomt in een romance. Deze worden bijna altijd vanuit twee perspectieven vertelt zodat je de personages goed leert kennen wat niet geheel onbelangrijk is voor de geloofwaardigheid van een romantische relatie. Doordat dat hier niet het geval is, merk je meteen dat je deze personages minder goed leert kennen. De focus ligt vooral op Vanessa die het nooit echt makkelijk heeft gehad. Ze lijkt nu haar leventje eindelijk eens op orde te hebben, tot Aiden haar hele wereld weer doet opschudden. Ondanks dat Vanessa een achtergrondverhaal heeft, vind ik haar niet echt interessant. Ze blijft een beetje afstandelijk en de auteur gaat nergens de diepte in met haar uitwerking. Helaas geldt dit ook voor Aiden. Doordat we zijn perspectief niet te zien krijgen komen we weinig over hem te weten en alles wat we te weten komen is door een gekleurde, bevooroordeelde bril. Ook hij heeft een verhaal te vertellen, maar hier werd eveneens niet erg de diepte ingegaan. Hierdoor ontbreekt bij mij het emotionele en de connectie, deze voelde ik niet.

Al snel wordt duidelijk wat de belangrijkste trope van dit verhaal is. Dit is geforceerde nabijheid. Helaas valt dit voor mij in dezelfde categorie als fake dating en dat is nou net een van mijn minst favoriete tropes in romance. Ook ben ik niet zo’n fan van de werknemer versus meerdere op de werkvloer, maar dat omvat gelukkig een minder groot deel van het verhaal. Hierdoor begon het boek voor mij wel met een behoorlijke achterstand. Ook nadat ik mij hier overheen zette werd mijn leeservaring niet heel succesvol. Het verhaal, en met name de romance, kabbelt voort en mist veel. Ik voelde geen chemie (iets dat zeker te maken heeft met de tropes) en er wordt weinig tempo gemaakt. Er gebeurt nauwelijks iets waardoor je als lezer op het puntje van je stoel zit. De spanningsboog blijft op de nullijn, waardoor het boek mij niet echt wist te intrigeren en nog minder wist te raken. Vaak zijn romances emotionele rollercoasters, maar daar heb ik dit boek geen enkele keer op kunnen betrappen. Ondanks dat de plot en personages beide uitwerking miste en het boek hierdoor nauwelijks tempo en spanning heeft, is de schrijfstijl van deze auteur prettig. Ook al gebeurt er niets, je wilt toch door blijven lezen. Het verhaal loopt nergens stroef of voelt langdradig.

Ondanks dat ik erg benieuwd was naar Met je rug tegen de muur van Mariana Zapata heeft deze romance mij niet weten te overtuigen. Er gebeurt weinig waardoor er weinig connectie en chemie te voelen is. De romance voelt geforceerd en komt hierdoor erg ongeloofwaardig over. Desondanks leest het boek wel vlot, want ook al gebeurt er niets, toch wil je door blijven lezen. Houd je van een voortkabbelende romance waar weinig gebeurt? Dan is dit boek misschien wel iets voor jou.