Maggie Stiefvater is voor degenen die Nederlands lezen een vrij onbekende naam. Toch heeft deze auteur al heel wat boeken op haar naam staan en is ze in het buitenland behoorlijk populair. In 2012 verscheen The Raven Boys, het eerste deel in de “Raven Cycle”. In 2014 zijn de eerste twee delen van deze reeks in het Nederlands verschenen, maar wegens tegenvallend succes is deze nooit volledig vertaald. Niet lang geleden kondigde Best of Fantasy, het fantasy fonds van uitgeverij Boekerij, aan de serie opnieuw uit te gaan geven en nu wel volledig te vertalen. Onlangs verscheen De Ravenjongens in een nieuw jasje. Ik las het boek al in 2018 in het Engels, begreep er geen snars van en vond het niks. Nu de Nederlandse vertaling er was wilde ik het een nieuwe kans geven. Ik hoopte dat ik de populariteit nu zou begrijpen. Doe ik dit nu ook? Of zat mijn eerdere leeservaring mij juist in de weg?

Over het boek

De ravenjongens van Maggie Stiefvater
Serie: Raven Cycle #1
Uitgegeven door Boekerij op 13 augustus 2024
Pagina’s: 478
ISBN: 9789049204044
Genres: Fantasy, Mysterie, Young Adult

Het eerste deel van de betoverende Raven-serie van bestsellerauteur Maggie Stiefvater
Blue Sargent komt uit een spirituele familie. Haar moeder is helderziende en kan de zielen van hen die gaan sterven zien. Blue heeft ze zelf nog nooit gezien, maar daar komt verandering in wanneer een jongen haar op een dag aanspreekt. Zijn naam is Gansey, en hij blijkt een rijke student op de lokale privéschool Aglionby te zijn. De jongens van Aglionby staan bekend als de Ravenjongens en betekenen niets dan problemen. Zolang ze zich kan herinneren heeft Blues spiri­tuele familie haar verteld dat zij haar ware liefde zal vermoorden. Ze geloofde nooit dat deze voorspelling echt zou uitkomen. Maar nu haar ­leven verweven raakt met de sinistere wereld van de Ravenjongens is ze daar niet zo zeker meer van…
In de pers
‘Een spannende mix van avontuur, magie en een vleugje romantiek’ Onkruid
‘Wat dit boek anders maakt, is hoe uniek de personages zijn vergeleken met de verzameling stereotypen die we nu vaak tegenkomen in YA-boeken.’ The Guardian
‘De ravenjongens is een sfeervol boek; perfect voor wie op zoek is naar een meeslepend en betoverend verhaal.’ Cait Jacobs
‘Stiefvaters vlijmscherpe karakteriseringen, droogkomische dialogen en ­talent voor onverwachte metaforen en zinswendingen zorgen voor een spannende leeservaring.’ Publishers Weekly

Mijn recensie

Verwachtingen vooraf

Om eerlijk te zijn zit mijn vorige leeservaring met dit boek nog vers in het geheugen. Ik las het in dezelfde periode als nu, maar dan jaren geleden. Allereerst was ik wat minder gewend om Engels te lezen en dit is toch een ander soort Young Adult fantasy dan ik toen gewend was. Dit resulteerde in een boek dat ik met hangen en wurgen probeerde uit te lezen, ik kwam er nauwelijks doorheen. In die tijd wilde ik alles kosten wat kost uitlezen, stoppen met een boek kwam niet in mij op. Ondanks dat ik nu wel zin had om dit boek opnieuw te ontdekken en hopelijk beter te begrijpen, bleef deze ervaring wel aan me knagen. Ik merkte dat ik er toch wat zenuwachtig van werd. Een hoop vaagheid in de plot kun je immers niet wegnemen in een andere taal. Ondanks dat ik het nog steeds vaag vond, heb ik me nu wel beter vermaakt tijdens het lezen.

Personages

Net als bij mijn vorige leeservaring had ik wat moeite met de personages. Ik ben totaal niet spiritueel, dus snap ook nooit wat mensen met readings enzovoorts moeten. Dit deed voor mij ook een beetje afbreuk aan de uitwerking van de hoofdpersonen uit dit verhaal. We volgen afwisselend Blue en Gansey, maar ook Ronan en Adam komen af en toe aan het woord. Het werd maar niet duidelijk met wie Blue nou een sterkere band had, evenmin werd duidelijk wie deze personages waren en wat hen beweegt. Van de jongens krijgen we meer achtergrondinformatie dan van Blue. Ook een van de leraren van Aglionby komt aan het woord, dit personage is ook redelijk uitgewerkt. Voor het verhaal in ieder geval voldoende. Ik merkte dat ik het moeilijk vond om me met een personage te identificeren en hierdoor kan ik geen favoriet personage of iets benoemen.

Schrijfstijl

Net als aan de personages moest ik in het begin ook weer behoorlijk in het boek komen. Toegegeven, dit verhaal leest makkelijker in het Nederlands dan in het Engels, maar alsnog duurde het even voor ik makkelijk door kon lezen. Toen dat eenmaal lukte maakte ik snel vorderingen. Toch blijft alles nogal vaag.

Plot

Dat vage heeft alles te maken met de plot. Het was voor mij moeilijk te bepalen welke kant het verhaal op zou gaan. Er is een mysterie waar ik niet verder over kan uitweiden omwille van spoilers, dit was wel interessant. Alleen niet interessant genoeg om me helemaal mee te laten slepen in dit avontuur. Er gebeuren rare dingen die spiritueel vast en zeker te verklaren zijn, maar waar ik alsnog weinig van begreep. De hele opbouw, plot en het doel van dit verhaal zijn – en blijven – nogal vaag. Desondanks ben ik wel benieuwd naar hoe het verder zal gaan, want er zijn nog een hoop onbeantwoorde vragen. Het lijkt alsof dit boek een goede bouwsteen is voor de rest van de serie die, ondanks de vaagheid, best weet te intrigeren.

Eindoordeel

De Ravenjongens van Maggie Stiefvater is een boek dat anders is dan anders. De hoofdpersonen zijn allesbehalve standaard en dat maakte juist dat ik behoorlijk moeite met hen had. De uitwerking is goed, want dit boek is immers het eerste deel van een serie. De basis wordt gelegd voor de drie vervolgdelen in deze “Raven Cycle” en ondanks dat spiritualiteit mijlenver buiten mijn comfort zone ligt, wil ik de rest wel lezen. Want, ik heb vragen en ben ook wel nieuwsgierig naar het verdere verloop van het verhaal. Alles is nogal vaag, maar desondanks intrigeert het boek wel. Het lijkt of hier pas een beginnetje is gemaakt voor de rest van de serie waarin alles meer wordt uitgewerkt. Dit boek is voor de doorsnee lezer misschien net iets te pittig, maar als je óf iets anders wilt lezen óf je interesse bij spiritualiteit ligt zul je hier zeker van smullen.