Lady of Starfire is het vijfde en laatste deel in de “Lady of Darkness” serie van Melissa K. Roehrich. Deze romantasy serie had mij de hele maand augustus in zijn greep, ik had het gevoel dat ik niets anders kon lezen. Ik deed daarom voor mij iets ongebruikelijks, ik las de laatste delen achter elkaar door. Omdat dit het afsluitende deel in deze serie is bevat deze recensie spoilers van de eerdere delen.

Over het boek

Lady of Starfire van Melissa K. Roehrich
Serie: Lady of Darkness #5
Uitgegeven door Tractors & Heels op 28 maart 2023
Pagina’s: 742
ISBN: 9798985299182
Genres: Fantasy, New Adult, Romantasy

The Final Game Begins.
Scarlett Sutara Aditya has finally learned the full cost to save her world and correct mistakes that are not hers, but she refuses to accept the fate that has been decided for her. Making demands of her own, she fights for her twin flame, her family, and the realm that balances on her destiny. She has always played games by her own rules, but this time, winning might cost her everything.
The broken are remade. The lost are found. Fate is defied, and new destinies are forged as the realm comes together to defend what is theirs. Kings will fall, and Queens will rise. Power is lost, and Chaos is born. Truth can be uncovered in the darkness, but some secrets can only be found among the stars.
This is the fifth and final book in the Lady of Darkness series. It is a new adult, dark fantasy romance novel. It features slow-burn, enemies-to-lovers troupes and may have triggers of love-hate themes, sexual scenes, references to SA trauma, violence, and jealous/possessive themes. It is part of a series. Fans of Sarah J. Maas, Jennifer L. Armentrout, and Raven Kennedy will fall in love with this series.

Mijn recensie

Verwachtingen vooraf

Ondanks dat de cliffhanger in Lady of Embers niet zo dramatisch was als de eerdere cliffhangers in deze serie, wilde ik toch snel verder lezen om te weten welke invloed dit zou hebben op het verdere verloop van het verhaal. Ik kon daarom niet anders dan doorlezen met hoge verwachtingen. Dit is de afsluiter van een serie, een moeilijke taak voor een boek. Deze zijn óf heel goed, óf een anticlimax. Doordat de opbouw al die tijd al zo consistent goed was, verwachtte ik dat dit een gevalletje uit de eerste categorie zou zijn.

Korte inhoud

De groep is overal en nergens. Cyrus, Sawyer en anderen zijn gevangengenomen, Ashtin loopt gevaar en Talwyn is op de vlucht… Met Scarlett die steeds meer over zichzelf ontdekt en Sorin wiens krachten in rap tempo afnemen is het noodzakelijk om snel actie te ondernemen. Is het nog steeds mogelijk om vrede naar het continent te brengen of is alles voor niets geweest?

Personages

Het is bijna niet te geloven, maar er is weer een extra vertelperspectief bijgekomen in dit boek. Naast de al bekende perspectieven wordt dat van Eliza toegevoegd. Dit is wederom noodzakelijk en dat heeft alles te maken met de manier waarop haar leven zich verder ontwikkelt en de rol die ze pakt. Zij ontwikkelt zich enorm, evenals de rest van de personages. Want ook al zijn er nu zes vertelperspectieven, de ontwikkeling van deze personages staat zeker niet stil. Dit boek is vooral bedoeld om alle losse eindjes aan elkaar te knopen. Hierdoor is het onvermijdelijk dat we meer achtergrondverhalen van de personages krijgen. Gaandeweg leren ze samen te werken en wat het betekent om offers te brengen voor het grotere geheel. Het feit dat een aantal van hen hun metgezel of soulmate vinden gedurende dit verhaal draagt alleen maar bij aan deze karakterontwikkeling. Ondanks dat de hoeveelheid personages behoorlijk groot en divers is, is Scarlett nog steeds de hoofdpersoon. Ook nu ontdekt ze meer over zichzelf en hoe groot haar krachten eigenlijk zijn. Soms vond ik dit wel een beetje te ver gaan, het maakt het vrij ongeloofwaardig en geeft me behoorlijke special snowflake vibes. Ik dacht dat we dit wel een beetje achter ons hadden gelaten, maar blijkbaar niet. Dit is behoorlijk zonde omdat ik aan het begin van deze serie niet het gevoel had dat het verhaal die kant op zou gaan.

Sfeer

Nog meer dan in het vorige boek hangt de dreiging van oorlog in de lucht. Hierdoor is de sfeer wederom duister en gespannen. Emoties vliegen alle kanten op, van verdriet naar blijdschap en van rouw naar liefde. Onderlinge relaties worden tot het uiterste getest en sommige worden zelfs verdiept. Dit allemaal terwijl er strategieën bedacht worden, een proces dat ook tot onderlinge spanningen leidt. Want zo veel mensen, zo veel meningen en belangen. De duistere sfeer overheerst, maar toch is er ook hier weer ruimte voor luchtiger momenten.

Schrijfstijl en plot

De schrijfstijl is goed, ook al kan de hoeveelheid perspectieven een flinke uitdaging vormen voor de auteur tijdens het schrijfproces. Als lezer merk ik hier niets van, het verhaal loopt vlot en weet wederom te intrigeren. Van begin tot eind was ik geboeid, ondanks de dikte van het boek. Soms voelt het alsof het verhaal zich voortsleept, maar dat doet het in werkelijkheid helemaal niet. Toch wilde ik soms dat ik het al uit had, want ik merkte dat ik een klein beetje klaar was met fantasy. Ik lees niet voor niets nooit series achter elkaar. Er gebeurt veel en ondanks dat ik erdoorheen vloog, heb ik wel een puntje van kritiek. Scarlett is zo ongeveer alles was mogelijk is, haar krachten worden steeds meer uitgebreid. Dit doet mij behoorlijk denken uit Poppy en Feyre uit respectievelijk “Blood and Ash” en “Hof van doors en rozen”. Dit vind ik best zonde, want waarom is dit nou nodig? Toch heeft dit geen invloed gehad op mijn waardering, want ondanks dit minpuntje heb ik nog steeds van dit verhaal genoten. Het eind is bevredigend, ook al voelt het een beetje gehaast en als een anticlimax.

Conclusie

Lady of Starfire is een waardige afsluiter van de “Lady of Darkness” serie van Melissa K. Roehrich. Er gebeurt veel en er zijn gaandeweg ook veel vragen beantwoord. De eindjes zijn mooi aan elkaar geknoopt en er zijn geen vragen onbeantwoord gebleven. De meerdere perspectieven waren wederom noodzakelijk en voegen echt iets toe aan het verhaal. De plot en schrijfstijl waren weer goed, het einde was bevredigend al voelde het wat voorspelbaar en gehaast. Ondanks dat dit boek wat kleine minpunten kent heb ik weer genoten.