Doordat ik de laatste drie boeken in de “Lady of Darkness” serie van Melissa K. Roehrich direct achter elkaar las, zijn het een beetje veel recensies achter elkaar. Lady of Embers is het vierde en daarmee een na laatste deel in deze serie, maar ik moest gewoon weten wat er na die cliffhanger in Lady of Ashes zou gebeuren. Dat kom je natuurlijk alleen maar te weten door verder te lezen en dat is dus precies wat ik gedaan heb. Let op, deze recensie bevat spoilers voor de eerdere boeken in deze serie.

Over het boek

Lady of Embers van Melissa K. Roehrich
Serie: Lady of Darkness #4
Uitgegeven door Tractors & Heels op 27 september 2022
Pagina’s: 646
ISBN: 9798985299120
Genres: Fantasy, New Adult, Romantasy

There was no preparing for her storm.
Wrath.
When they met her, she was a whirlwind of shadows and darkness. Standing among the ashes of betrayal and grief, now she is a tempest of rage and malice. Queen Scarlett Aditya will hunt them all down, one by one, and make them pay. Starting with the one who took her brightest star from her.
Acceptance.
She knows she will come for her. Her betrayal was too great. She deserves the storm of fury that will end her, but until then Queen Talwyn Semiria will protect a secret that could turn the tides in the coming war. But when the time comes to pay for her sins, will she be able to give up everything? And will it even be enough?
Hope.
A kingdom wrapped in mystery, locked away behind wards to protect its secrets. That is where the last hope of King Callan Solgard lies to get his throne back. But does he even want it any more? Will it cost him more than what he’s already lost? Or will new nightmares draw him from the light and into the darkness?
It’s time to start a fire and let it burn.
Lady of Embers is book 4 of 5 in the Lady of Darkness series. It is a new adult, dark fantasy romance novel. It features slow-burn, enemies-to-lovers, fated mates tropes and may have triggers of love-hate themes, sexual scenes (both consensual), references to abuse (sexual), violence, and jealous/possessive themes. It is part of a series and does end on a cliffhanger.

Mijn recensie

Verwachtingen vooraf

Doordat ik de eerste drie boeken al had gelezen, wist ik al wat ik kon verwachten. Ook wist ik dat deze verwachtingen behoorlijk hoog zouden zijn. De cliffhanger aan het einde van elk boek is ronduit irritant, want ik moet wel doorlezen. Ik moet wel weten wat er verder gaat gebeuren omdat deze boeken steeds op een rot manier eindigen. Voor dit deel verwachtte ik weer een hoop stukjes van het grotere geheel te vinden en dat de wereld nog meer wordt uitgebreid. Zijn deze verwachtingen waargemaakt?

Korte inhoud

Scarlett en de anderen weten niet goed hoe het nu verder moet nadat Sorin wreed is gedood door Talwayn’s kracht. Ze zijn hun prins, beste vriend en echtgenoot verloren. Ze moeten het samen zien te rooien en deze traumatische gebeurtenis zien te verwerken, terwijl de dreiging van oorlog hen boven het hoofd hangt. Lukt het om hun missie te volbrengen te midden van hun verdriet en de poort naar Avanlea te openen?

Personages

Met ieder boek in deze serie lijkt het aantal personages alleen maar te groeien. De focus ligt uiteraard op hoofdpersoon Scralett, maar in tegenstelling tot de eerdere delen verlegd Roehrich de focus ook meer naar Cyrus en Cassius. Deze personages waren eerder bijfiguren, maar nu krijgt Cyrus zijn eigen perspectief. Hiermee leren we hem beter kennen en zien we meer van zijn verleden en het trauma en de worstelingen die daarmee gepaard gaan. Cassius en hij lijken een groot aandeel te hebben in het hele verhaal, maar dat zal later moeten blijken. Daarnaast wordt gefocust op Talwyn en hoe zij omgaat met de rotzooi die de gebeurtenissen in de troonzaal hebben veroorzaakt. Nu kom je erachter dat ook zij haar problemen heeft. Hoewel de hoeveelheid personages groot is, neemt niemand een loze plek in het verhaal in. Iedereen draagt een steentje bij aan het grotere geheel en groeit daarmee ook als personage. Men leert samen te werken met anderen, ondanks hun verschillende opvattingen en verledens.

Sfeer

De sfeer van dit verhaal is gespannen en dreigend. Dit heeft te maken met de oorlog die op het punt van uitbreken staat en de daarbij behorende dreiging van Alaric en zijn leger. Er vindt een aantal gevechten plaats en er wordt gerouwd om een aantal mensen die de strijd niet hebben overleefd. Hoewel er te midden van de strijd ook ruimte is voor hoop en plagerijtjes, ligt de focus toch op de duistere kant van oorlog. Dit maakt dat dit boek van begin tot eind een emotionele rollercoaster is. Eigenlijk is dit niet heel veel anders dan de rest van de serie.

Schrijfstijl en plot

Ook dit boek wist mij weer van begin tot eind mee te slepen. Het begin was in eerste instantie verwarrend omdat er een flashback inzit die een beetje uit de lucht kwam vallen, maar dit werd gaandeweg duidelijk. Deze flashback was wel noodzakelijk, anders zou het verhaal niet goed lopen. Zoals eerder aangegeven zijn er veel personages en daarmee meerdere vertelperspectieven. Waar dit soms voor verwarring kan zorgen, ervaar ik dat hier helemaal niet. Sterker nog, deze vertelperspectieven zijn noodzakelijk omdat de groep uiteengaat op verschillende missies. Ze zijn allemaal ergens anders nodig en zo kom je achter het hele verhaal, wat daardoor intrigerend is. Ik wilde door blijven lezen om erachter te komen wat er nu weer zou gebeuren en welke invloed dit zou hebben op de rest van het uiteindelijke verhaal. Wat ik al had verwacht blijkt ook nu weer te kloppen, de wereld wordt almaar uitgebreid. Dit gebeurt zonder dat het vervelend of verwarrend wordt. Ondanks dat dit boek meer karakter gestuurd is, blijft er ruimte voor de ontwikkeling van de plot en wereld. Daarnaast worden al veel vragen beantwoord en nieuwe belangrijke zaken onthuld, maar dit boek eindigt weer met een cliffhanger waardoor er weer nieuwe vragen beantwoord moeten worden. Toch is deze niet zo hartverscheurend als de vorige, maar het wordt wel steeds duidelijker dat er nog meer serieuze thema’s aan bod gaan komen. Vooral traumaverwerking komt duidelijk naar voren.

Conclusie

Lady of Embers van Melissa K. Roehrich is weer een fijn deel in een fijne serie. De wereld wordt per boek uitgebreid, iets dat ook voor de personages en hun ontwikkeling geldt. Doordat er serieuze thema’s worden besproken is de sfeer van dit verhaal wat duister. Dit heeft ook te maken met de dreigende oorlog en alle gebeurtenissen gedurende alle eerdere delen in deze serie. Toch is er ruimte voor plagerijtjes en dat zorgt voor een goede balans. De cliffhanger is weer sterk aanwezig, al is deze minder heftig dan voorgaande cliffhangers. Toch weerhield mij dit er niet van om meteen door te gaan in het laatste deel, Lady of Starfire.