Het is alweer even geleden dat ik Dochters van kiev van Erin Litteken las. Dit boek heeft mij aangenaam verrast, want naast dat het vlot leest, leerde ik ook meer over de geschiedenis van een land dat nog steeds veel in het nieuws is. Nu is het tijd voor het nieuwe boek van deze auteur, Kinderen van Oekraïne. Hier had ik hele hoge verwachtingen van. Heeft dit boek mij weer net zo weten te verrassen?

Over het boek

• Titel: Kinderen van Oekraïne
• Auteur: Erin Litteken
• Vertaler: Angelique Verheijen
• Verschijningsdatum: 5 maart 2024
• Uitgeverij: HarperCollins Holland
• ISBN: 9789402714395
• Aantal pagina’s: 368
• Genre: Literatuur en Romans, Historische fictie

Kinderen van Oekraïne is de nieuwe, hartverscheurende roman van bestsellerauteur Erin Litteken. Een aanrader voor de lezers van Heather Morris en Meg Waite Clayton. Het is de zomer van 1941 en het Duitse leger rukt op naar de landsgrenzen van Oekraïne. Drie krachtige vrouwen verloren jaren eerder al familieleden en geliefden tijdens de grote hongersnood en zuiveringen van Stalin. En nu dreigt er oorlog. De zeventienjarige Liliya vraagt zich af hoe ze kan vechten voor haar vrienden, familie en land. Maar wat als de keuze al voor je gemaakt wordt? Vika wil koste wat kost haar kinderen beschermen. Moet ze in Volhynia blijven, of vluchten? Voor Halya van twaalf dreigt tewerkstelling in Duitsland. Wordt ze door de oorlog gedwongen in één klap volwassen te worden? Deze drie vrouwen schetsen een verbluffend portret van Oekraïne en zijn bevolking; over kracht, doorzettingsvermogen, verlies en liefde. Over Dochters van Kiev: ‘Schrijnend en beklijvend, maar tegelijkertijd gevoelig, mooi en inspirerend. Iedereen zou dit boek moeten lezen, zeker nu. Ik kan dit boek niet vaak genoeg aanraden.’ Christy Lefteri, auteur van De bijenhouder van Aleppo ‘Een krachtig, ontroerend debuut. De tragische historie loopt pijnlijk parallel met de huidige crisis, en op elke pagina is de Oekraïense aard voelbaar: onbuigzaam, onwrikbaar, onbreekbaar.’ Kate Quinn, auteur van Het Alice-netwerk

Mijn recensie

Personages: In dit boek volgen we drie vrouwen: Vika, Liliya en Halya. Alledrie hebben ze meer leed gezien dan goed voor hen is, hun leven is niet gemakkelijk. Toch zetten ze door, want ze moeten wel. Omwille van henzelf of hun familie. Doordat ze proberen verder te leven, lijkt het alsof ze allemaal de gebeurtenissen uit hun leven van een afstandje aanschouwen. Bij Liliya zie je dat dit haar moeite kost, maar dit zijn vrij korte momenten. Ze weet zich altijd weer te herpakken, ook al begonnen haar gedrag en haar stijve houding mij op den duur te irriteren. Halya is wel het dapperste personage in het verhaal, want als jongste durft zij veel belangrijke beslissingen te nemen om te kunnen overleven. Ze maakt veelmee, maar de verwerking laat nog even op zich wachten. Hier krijgen we als lezer weinig van mee, dit komt waarschijnlijk na afloop van dit boek. WE zien hoe Halya zich staande houdt op het moment zelf en ze is zeker emotioneel, maar herpakt zich snel. Vika bekijkt alles met de grootste afstand. Ze is ongerust en bezorgd, maar meer voor haar man en kinderen en niet zozeer voor harzelf. Doordat de personages zo afstandelijk voelen is het moeilijk een klik met hen te voelen.

Sfeer: Dit verhaal speelt zich af ten tijden van de Tweede Wereldoorlog. Oekraïne is de grote hongersnood uit de jaren ’30 net te boven, maar nu wordt het land bezet door zowel de Polen als de Duitsers. De bevolking leeft in angst en probeert kosten wat kost het hoofd boven water te houden. Hierdoor is de sfeer vaak gespannen, want de personages moeten constant op hun hoede zijn. Toch is er ruimte voor vriendschap, blije momenten en liefde. Dit zorgt ervoor dat de sfeer in het boek van tijd tot tijd omslaat naar een luchtigere.

Schrijfstijl: Het boek is vlot geschreven. Dit komt door de korte hoofdstukken en de vele perspectiefwisselingen tussen Vika, Liliya en Halya. Hierdoor leer je deze prsonages kennen terwijl je hen volgt op hun reis. Dit zorgt ervoor dat je door wilt blijven lezen.

Plot: De plot zit goed in elkaar. De auteur heeft veel onderzoek gedaan en gebruik gemaakt van betrouwbare bronnen, zoals familie die ten tijden van de Tweede Wereldoorlog in Oekraïne woonde. In het nawoord vertelt Litteken dat er nu nog familie woont. De plot is doordrenkt met historische feiten en de personages zijn hieraan opgehangen. Het boek is dus verhaalgestuurd en dat was voor mij weer even omschakelen.

Intrige: Doordat ik de laatste tijd veel karaktergestuurde boeken heb gelezen, moest ik dus echt weer even wennen aan een plotgestuurd boek. Dit zorgde ervoor dat ik minder geïntrigeerd was dan door het eerdere boek van Litteken. Ook de afstand die ik voelde bij de personages speelde hierin een rol. Ik wilde wel weten wat er verder nog zou gebeuren, dus ik wilde absoluut door blijven lezen. Het is dus tweeledig: ik werd geïntrigeerd, maar niet volledig.

Logica: Doordat het verhaal gebaseerd is op historische gebeurtenissen, moet alles wel logisch zijn. De tijd verdraaien kan niet, want dan klopt het historische aspect niet. In deze roman is dat goed gegaan, alle gebeurtenissen in het verhaal zijn chronologisch en daardoor logisch.

Leesplezier: Kinderen van Oekraïne van Erin Litteken schiep hele hoge verwachtingen bij mij, misschien wel iets te hoog. Deze zijn niet helemaal waargemaakt. Deze historische roman is niet slecht, maar toch werd ik er minder door geboeid. Ik voelde een grote afstand tussen de personages en het verhaal, alsof er weinig emotie bij komt kijken. Dit klopt in zekere zin ook wel. Doordat het boek vlot is geschreven leest het makkelijk weg en ik wilde ook wel door blijven lezen omdat ik wilde weten hoe het zou eindigen. Nogmaals, het is geen slecht boek, maar minder intrigerend dan ik had gehoopt.