Lynn Painter is een auteur die ik al enige tijd bij meerdere internationale lezers voorbij zag komen. Veel van hen zijn enthousiast over haar boeken. Bewijs het maar is het eerste boek dat is vertaald en door dat enthousiasme waren mijn verwachtingen best hoog. Het verscheen in de winter, maar de flaptekst geeft echt een zomer gevoel, dus vandaar dat ik het wat langer heb laten liggen. Zijn deze hoge verwachtingen terecht? En kreeg ik echt een zomer gevoel van dit boek?

Over het boek

• Titel: Bewijs het maar
• Auteur: Lynn Painter
• Verschijningsdatum: 23 november 2023
• Uitgeverij: Van Goor
• ISBN: 9789000390229
• Aantal pagina’s: 384
• Genre: Young Adult, Contemporary, Romance

De perfecte romcom – wegzwijmelen gegarandeerd! Drie jaar geleden ontmoette Bailey (type enthousiaste boekenwurm) Charlie (type cynische grapjas) op het vliegveld. Ze had meteen een hekel aan hem. Tot overmaat van ramp bleken de twee tegenpolen naast elkaar te zitten in het vliegtuig. Wanneer ze elkaars collega’s worden in het nieuwe hotel annex waterpark in hun stad, dreigt de irritatie weer op te lopen – totdat er tot verbazing van beiden een hechte vriendschap ontstaat. Terwijl ze de romantische vorderingen van anderen in het waterpark nauwlettend in de gaten houden en lief en leed delen over hun gescheiden ouders, probeert Charlie zijn gevoelens voor Bailey te onderdrukken. Al snel blijkt dat hij Baileys hart ook sneller laat kloppen, maar Charlie heeft een geheim – een geheim dat betrekking heeft op Bailey en op een weddenschap… Bewijs het maar is de perfecte romcom om bij weg te zwijmelen, voor zowel tieners als volwassenen.

Mijn recensie

Dit boek was zo anders dan ik van tevoren had gedacht. Sterker nog, dit is precies zo’n voorbeeld waaruit blijkt dat verkeerde indrukken en de verwachtingen die daarmee gepaard gaan je leesplezier behoorlijk kunnen beïnvloeden. Volgens de achterflap speelt het verhaal zich af in een hotel annex waterpark, maar dit blijkt helemaal niet zo te zijn. Ook was ik in de veronderstelling dat dit verhaal zich afspeelt tijdens de zomervakantie en dat het hier om een vakantiebaantje zou gaan voor hoofdpersonen Bailey en Charlie. Maar, het verhaal speelt zich niet eens af in de zomer. Tenslotte verwachtte ik dat dit een YA/NA crossover zou zijn, maar dit boek voelt voor mij toch echt meer YA en YA romances zijn niet meer helemaal aan mij besteed.

Als Charlie en Bailey elkaar random ontmoeten op het vliegveld, moeten ze niets van elkaar weten. Tot overmaat van ramp zitten ze ook nog eens naast elkaar in het vliegtuig en ze weten elkaar constant te irriteren. Dit is waar het boek mee begint. Vervolgens springen we ttwee jaar verder in de tijd, waar Bailey en Charlie elkaar opnieuw per ongeluk tegenkomen om vervolgens naar de huidige tijd te springen. Hier ontmoeten ze elkaar weer, dit tot ongenoegen van voornamelijk Bailey. Nu kunnen ze echter niet meer aan elkaar ontsnappen. Uiteindelijk ontwikkelt zich een vriendschap tussen Bailey en Charlie en misschien is er nog wel meer. Ik weet niet wat ik van deze personages moet vinden. Ze zijn oké, maar steken niet met hun hoofd boven het maaiveld uit. Ze zijn basaal en niet bijzonder genoeg om te onthouden. Het overgrote deel van het verhaal wordt verteld vanuit Bailey, maar desondanks leer je haar niet erg goed kennen. Charlie krijgt ook een eigen perspectief, maar het nut hiervan zie ik niet. Het voegt niets toe aan het verhaal. Beide personages blijven oppervlakkig en hierdor ontbreekt de chemie tussen hen, die nou juist zo broodnodig is om de romance geloofwaardig te laten zijn. Nu voelt het geforceerd.

Behalve het eerder genoemde feit dat het perspectief van Charlie onnodig is, is het boek prima geschreven. Ook hier steekt het niet boven het maaiveld uit. Sterker nog, ik vond het soms eigenlijk een beetje stroef lopen. Niet dat het stroperig leest, maar het lukte mij op de een of andere manier niet om me in het verhaal te verliezen. De schrijfstijl is hier debet aan, maar de plot zeker ook.

Want, de plot is vrij voorspelbaar. Het is niet bijzonder genoeg en hierdoor weet het niet te intrigeren. Dit komt ook doordat de personages niet goed genoeg zijn uitgewerkt. De thema’s die Painter in het verhaal verweeft zoals het hebben van gescheiden ouders en het vinden van nieuwe liefdes van deze ouders, weten het iets op te krikken. Alleen is dit neit genoeg. Wat mij vooral stoort is dat er wordt gesuggereerd dat het verhaal zich affspeelt tegen de achtergrond van een hotel annex waterpark en dat dit hotel annex waterpark nauwelijks voorkomt. En al helemaal niet dat de personages de romantische vorderingen van hun gasten volgen. Dit is vrij misleidend en zorgde bij mij voor de verkeerde verwachtingen. Dit was een typische YA romance en ik merk dat ik deze steeds meer ontgroei. Ik ben wat heftigere boeken gewend, met de nodige smut. Dat hoeft er niet altijd in te zitten, maar ik moest enorm schakelen.

Ondanks dat ik het boek snel uitlas, is Bewijs het maar van Lynn Painter mij minder goed bevallen dan ik had gehoopt. Het is het allemaal net niet, et steekt niet boven het maaiveld uit. De personages zijn niet goed genoeg uitgewerkt, de plot is voorspelbaar en de serieuzere thema’s kunnen het net niet redden. Het feit dat ik minder YA romance lees en het mij daardoor minder weet te boeien speelt zeker mee. Zoals het er nu naar uitziet zal ik niet snel nog een boek van deze auteur oppakken.