Als je me al een tijdje volgt, weet je dat ik historische fictie best kan waarderen. Een van de bekende auteurs binnen dit genre is Kristin Hannah. Ik heb inmiddels meerdere boeken van haar gelezen, eerder dit jaar nog The Four Winds. Haar nieuwste roman The Women stond hoog op mijn TBR. Heeft het mij net zo weten te boeien als Hannah’s eerdere boeken?

Over het boek

• Titel: The Women
• Auteur: Kristin Hannah
• Verschijningsdatum: 6 februari 2024
• Uitgeverij: St. martin’s Press
• ISBN: 9781250178633
• Aantal pagina’s: 480
• Genre: Historische fictie

An intimate portrait of coming of age in a dangerous time and an epic tale of a nation divided. Women can be heroes. When twenty-year-old nursing student Frances “Frankie” McGrath hears these words, it is a revelation. Raised in the sun-drenched, idyllic world of Southern California and sheltered by her conservative parents, she has always prided herself on doing the right thing. But in 1965, the world is changing, and she suddenly dares to imagine a different future for herself. When her brother ships out to serve in Vietnam, she joins the Army Nurse Corps and follows his path. As green and inexperienced as the men sent to Vietnam to fight, Frankie is over- whelmed by the chaos and destruction of war. Each day is a gamble of life and death, hope and betrayal; friendships run deep and can be shattered in an instant. In war, she meets—and becomes one of—the lucky, the brave, the broken, and the lost. But war is just the beginning for Frankie and her veteran friends. The real battle lies in coming home to a changed and divided America, to angry protesters, and to a country that wants to forget Vietnam. The Women is the story of one woman gone to war, but it shines a light on all women who put themselves in harm’s way and whose sacrifice and commitment to their country has too often been forgotten. A novel about deep friendships and bold patriotism, The Women is a richly drawn story with a memorable heroine whose idealism and courage under fire will come to define an era.

Mijn recensie

Dit boek is enorm gehyped, al toen de lijstjes voor nieue releases van dit jaarr uitkwamen was dit het geval. het boek kwam echter pas in februari uit. Door de hype en doordat ik al bekend was met de boeken van deze auteur, ging deze direct op de TBR. Ik wild ehet boek dan ook sneller oppakken dan ik deed, maar toen ik het eenmaal had opgepakt was het moeilijk weg te leggen. Het behandelt een vrij onbekend stukje geschiedenis. De Vietnamoorlog zelf is niet onbekend, maar de gevoelens daarbij en het feit dat de vrouwen die in het leger dienden gewoon vergeten waren, was nieuw voor mij.

Hoofdpersoon Frankie is pas twintig jaar als ze zich aanmeldt voor het leger. Ze is slim en kundig, al heeft ze haar kennis nog niet goed in praktijk kunnen brengen. Ze is cum laude afgestudeerd als verpleegkundige, maar moet onderaan de ladder beginnen. Al snel wordt duidelijk dat ze deze hiërarchische structuur niet trekt. Ze wil door, ze wil mensenlevens redden. Ook het ideaalbeeld van snel trouwen, kinderen krijgen en huisvrouw worden past niet bij haar. In het leger hoopt ze het verschil te kunnen maken en een heldin te kunnen zijn. Na haar aankomst in Vietnam zie je een schuchter meisje dat angstig is om zwaargewonden te verzorgen en soms aarzelend is in haar handelingen. Met hulp van de andere verpleegkundigen en artsen ontwikkelt Frankie zich in een razend tempo tot een onmisbare verpleegkundige. Ze moet veel te snel volwassen worden en dat merk je vooral later in het verhaal terug. Na haar thuiskomst komt de impact van haar werk in Vietnam direct tot uiting. Frankie heeft last van nachtmerries en schrikt van het minste of geringste. Voor de buitenwereld houdt ze vol dat het goed met haar gaat, maar vanbinnen is ze kapot. Ook dit komt goed tot uiting. Gedurende het verhaal volg je Frankie haar rouwproces en de weg naar acceptatie, want genezen lukt niet. Gelukkig heeft ze steun van haar collega’s Barb en Ethal, zij snappen bijna als enige waar Frankie doorheen gaat. Ook dit zijn sterke vrouwen, vooral Barb.

De schrijfstijl van Hannah is prettig waardoor het boek vlot leest. Het verhaal loopt nergens stroef en de auteur neemt je van begin tot eind mee op Frankie’s reis. De opbouw is wat traag, maar dit verandert na aankomst in Vietnam. Vanaf hier wil je continu weten hoe het verder gaat en wat er gebeurt. Het gedeelte in Vietnam beslaat ongeveer de helft van het boek, waarna Frankie huiswaarts keert. Voor wie denkt dat het verhaal dan zal voortkabbelen, heeft het mis. Hier begint het grote verwerken. Het boek dendert maar door, van emotie naar emotie. Frankie heeft het moeilijk en kan weinig steun verwachten. In Vietnam zit ze in een “veilige” bubbel met collega’s die later ook goede vrienden van haar worden. Iedereen leeft van spoedgeval naar spoedgeval en tijd voor verwerking is er niet. Die ruimte is er thuis wel, waardoor de auteur meer ruimte kan geven aan emoties en hoe hier mee om te gaan. Het boek kent hierdoor een constante spanningsboog, al is die in de tweede helft meer  onderhuids aanwezig. Door middel van tijdssprongen wordt uiting gegeven aan hoe lang een oorlogstrauma nog door kan werken en hoe het altijd blijft sluimeren.

Er zijn veel thema’s verwerkt in deze roman. De meest in het oog springende zijn verdriet, vriendschap, rouw en liefde. Ja, dit verhaal heeft ook wat romantiek, maar dit voert niet de boventoon. Het is wel een belangrijk aspect in het leven van Frankie en het zorgt ook voor de nodige ellende. De focus ligt echter op het thema schaamte. Frankie’s vader vind het een heldendaad van zijn zoon om zijn land te dienen in Vietnam. Dat zijn dochter ook gaat kan hij maar moeilijk verkroppen. De familie spiegelt iedereen dan ook voor dat Frankie in Europa is om te werken. Hierdoor merkt Frankie bij thuiskomst dat niemand naar haar wil luisteren of haar wil begrijpen. De reacties hierop zijn tekenend voor hoe ook haar eigen familie Vietnam ver weg stopt. Als ze later bij officiële instanties aanklopt voor hulp krijgt ze te horen dat er geen vrouwelijke Vietnamveteranen zijn en dat ze niet welkom is voor therapie. Overal hoort ze dit, alleen mannen hebben gevochten in Vietnam. Dat er verpleegkundigen nodig waren wordt weggewuifd en men geeft Frankie niet de kans om haar verhaal te doen. Dit resulteert in een opeenstapeling van gebeurtenissen die het directe gevolg zijn van trauma’s die nooit verwerkt kunnen worden. Amerika schaamt zich voor de oorlog die de overheid met hand en tand verdedigt en deze schaamte is er ook nog lang nadat de Amerikaanse troepen zich uit Vietnam terugtrekken. Hier zijn Frankie en alle andere verpleegkundigen die daar zijn geweest de dupe van. Pas jaren later komt er erkenning en kan Frankie eindelijk leren omgaan met wat ze heeft meegemaakt. Hannah neemt ruim de tijd om de schaamte uit de diepen waardoor dit de rode draad van het verhaal wordt en alle andere thema’s overschaduwd. Dit is beslist niet erg, want dit zorgt ervoor dat je geboeid blijft en dat deze historische roman zo veel meer diepgang krijgt dan de flaptekst doet vermoeden.

Plezier is absoluut het verkeerde woord, maar ik heb The Women van Kristin Hannah met zowel interesse als verbijstering geluisterd. De ontwikkeling die Frankie doormaakt is mooi om te zien, al moet ze veel te snel volwassen worden. Ze groeit uit tot een onmisbare kracht in haar team in Vietnam, ook al moet ze hier thuis de prijs voor betalen. De auteur heeft ruim de tijd genomen om het thema schaamte uit de diepen en dat is goed te merken. Er is veel onderzoek nodig geweest en dit is terug te lezen in het verhaal. De opbouw is wat traag, maar dat is iets dat ik gewend ben van de boeken van deze auteur. Al snel komt het tempo erin en worden de belangrijkste thema’s geïntroduceerd. Dit allemaal zonder dat het boek tempo verliest. Ik wist wel iets over de Vietnamoorlog, maar ik wist niets van de schaamte die de Amerikaanse bevolking voelde en ik wist al helemaal niets van het feit dat de vrouwen die zo onmisbaar zijn geweest, zo lomp vergeten werden. Ik werd van begin tot eind meegezogen in het verhaal en beoordeel dit boek dan ook met 4 sterren.