Het is nog niet zo heel lang geleden dat ik van het boek Girl In Pieces van Kathleen Glasgow hoorde. Gek genoeg werd vrij snel daarna de Nederlandse vertaling aangekondigd door Blossom Books. Ik twijfelde alleen of dit boek iets voor mij zou zijn, gezien de populariteit op BookTok, de schrijfstijl en het onderwerp. Ik ben niet snel getriggerd, maar met boeken over psychische problematiek ben ik toch wat voorzichtiger. Om deze reden besloot in het boek dus in het Engels te lezen. Bleken mijn vermoedens juist of heb ik mij kunnen verliezen in dit verhaal?
Over het boek
- Titel: Girl In Pieces
- Auteur: Kathleen Glasgow
- Verschijningsdatum: 30 augustus 2016
- Uitgeverij: Delacorte Press
- ISBN: 9781101934715
- Aantal pagina’s: 416
- Genre: Young Adult, Contemporary
Charlotte Davis is in pieces. At seventeen she’s already lost more than most people lose in a lifetime. But she’s learned how to forget. The broken glass washes away the sorrow until there is nothing but calm. You don’t have to think about your father and the river. Your best friend, who is gone forever. Or your mother, who has nothing left to give you. Every new scar hardens Charlie’s heart just a little more, yet it still hurts so much. It hurts enough to not care anymore, which is sometimes what has to happen before you can find your way back from the edge.
Dit boek vertelt het verhaal van Charlotte “Charlie” Davis. Ze heeft een moeilijke jeugd gehad en hierdoor ligt ze met zichzelf overhoop. Het is zelfs zo erg dat ze zichzelf beschadigd om maar niets te hoeven voelen. Ze wil niemand toelaten, behalve een zeer select groepje mensen. Maar of zij nou goed voor haar zijn… Na een zelfmoordpoging komt Charlie in een psychiatrisch ziekenhuis terecht. Na haar ontslag probeert ze ergens ver weg van huis een nieuw leven op te bouwen, maar dit gaat niet zonder slag of stoot. Het is duidelijk te merken dat een terugval op de loer ligt, zeker als Charlie zich inlaat met Riley West. De omgeving waarin ze terecht komt is misschien toch niet zo gezond als het lijkt. Door heel het verhaal voel je Charlie’s gevecht met haar demonen. Moet ze eraan toegeven of kan ze ze negeren? Dit is constant weer een strijd en dat heeft de auteur goed weten weer te geven. Ik kan niet goed oordelen over de representatie zelf omdat ik hier niets vanaf weet. In het nawoord vertelt Glasgow dat zij in hetzelfde schuitje heeft gezeten als Charlie en dat dit personage is gebaseerd op haarzelf en haar ervaringen.
Waar ik wel veel moeite mee had was de schrijfstijl. Vooral in het begin moest ik hier enorm aan wennen. Het verhaal is fragmentarisch opgeschreven en dat schetst een goed beeld van Charlie’s gedachten op dat moment. Ze is niet helemaal in het hier en nu en probeert overal afstand van te nemen. Hierdoor laat ze niemand toe, ook de lezer niet. Hoe verder je in het verhaal komt, hoe meer dit verandert. De hoofdstukken worden langer en de schrijfstijl wordt minder fragmentarisch. Het stelt zich als het ware meer open voor de lezer, net zoals Charlie zich meer en meer open durft te stellen voor het leven. Op een gegeven moment wordt het verhaal weer fragmentarisch met korte hoofdstukken, je weet dan dat het niet goed gaat met Charlie.
Dit boek heeft eigenlijk weinig plot, maar dat heeft het ook niet nodig. Het draait hier om Charlie en om haar mentale gezondheid. Het geeft de lezer een inkijkje in hoe het leven kan zijn als je niet goed in je vel zit en over zelfbeschadiging nadenkt. Let daarom op de triggers voor je besluit dit boek op te pakken.
Girl In Pieces van Kathleen Glasgow is een heftig boek met grote triggers. Wees hierop bedacht als je overweegt dit boek te lezen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er niet echt door geraakt werd en dat heeft te maken met de afstandelijkheid van Charlie, maar nog meer met de schrijfstijl. Ik snap de afstandelijkheid van de hoofdpersoon, maar fragmentarische romans zijn niet helemaal mijn ding. Het duurde dan ook even voor ik in het verhaal zat en dat is precies het stuk waar de schrijfstijl voor mij aangenamer werd om te lezen. Al met al vind ik dat dit boek een goed beeld schetst van hoe het leven kan zijn als je gebroken bent en niet weet hoe je jezelf bij elkaar moet rapen.
Geef een reactie