Recensie: November van Thomas Olde Heuvelt

Het is alweer even geleden dat ik kennis maakte met de boeken van Thomas Olde Heuvelt. Ik begon met Hex, om daarna Orakel te lezen. Echo is niet helemaal mijn soort boek, dus die sloeg ik over. Toen November vorig jaar in – hoe kan het ook anders – november verscheen, werd ik direct nieuwsgierig. Het duurde alleen even voor ik het las, want in november 2022 was het boek nog niet in mijn bezit en ik wilde het in november lezen. Wist dit boek mij net zo te boeien als Hex en met name Orakel dat deden?

Over het boek

Boek cover van November van Thomas Olde Heuvelt
  • Titel: November
  • Auteur: Thomas Olde Heuvelt
  • Verschijningsdatum: 1 november 2022
  • Uitgeverij: Boekerij
  • ISBN: 9789022591116
  • Aantal pagina’s: 460
  • Genre: Horror
Welkom in Lock Haven, Washington, thuisplaats van de gelukkigste straat ter wereld. Een wandeling door Bird Street zal niet merkwaardig aanvoelen, behalve dat je zou zien dat het alle bewoners voor de wind gaat. Er staan kasten van huizen, en onder sommige carports zie je mooie auto’s. Als je de bewoners zou ontmoeten, dan valt het op dat ze allemaal oprecht gelukkig zijn. Ze hebben succesvolle carrières of doen precies de dingen die ze altijd al wilden doen. Maar er is meer: ze zijn allemaal gezond. Fysiek, mentaal én spiritueel: het zijn stuk voor stuk vitale, weldenkende, ontwikkelde en – de meeste van hen althans – ruimhartige mensen. En hun kinderen? Die zijn perfect. Ieder van hen is een talent. Een belofte. Ja… je zou kunnen zeggen dat het met de bewoners van Bird Street iets té goed gaat. Tot het november wordt. Dan breekt de Zwarte Winter aan. Luana en Ralph weten het, en hun kinderen Kayla en Django ook. Zij wonen in het meest bescheiden van de vijf huizen. November is ieder jaar het moment dat hun geluk omslaat en ze worden overvallen door pech. Daar zijn de pijntjes, de ongelukjes, de financiële tegenvallers. Periodes van ziekte, mentale verwarring en depressie. Meestal niets onoverkomelijks, maar de Zwarte Winter kunnen ze elk jaar maar beter uitzitten. Na een week of vier trekt het voorbij en zal het geluk terugkeren… maar alleen tegen een prijs. En elk jaar vragen Luana en Ralph zich af of die prijs niet veel te hoog is. Hoeveel is een mensenleven waard voor een leven lang geluk?

Waardering: 2.5 uit 5.

Mijn mening

Voor het lezen was ik heel benieuwd of dit boek bij mij zou passen. Het is een duister verhaal met een filosofische vraag, want hoeveel is een mensenleven waard voor een leven lang geluk? Ik houd meestal niet van zulke vraagstukken in boeken, filosofie trekt mij niet. Toch was ik erg nieuwsgierig naar dit nieuwste boek van Olde Heuvelt, want ik heb van zijn eerdere boeken genoten en weet wel dat hij kan schrijven. Helaas viel dit boek niet heel goed bij mij.

In dit verhaal volgen we de familie Lewis Da Silva. Vader Ralph, moeder Luana, dochtr Kayla en zoon Django. Ze wonen in Bird Street, samen met nog een aantal andere gezinnen. Ieder jaar gaat deze straat in november in lockdown, want dan gebeuren er onheilspellende dingen. Het is zelfs zo erg dat er drastische maatregelen nodig zijn om ieders veiligheid te waarborgen. Om de maand een beetje goe door te komen en het tij snel te kunnen keren, moeten er offers worden gebracht. Er moeten dus mensen worden geofferd zodat de bewoners van Bird Street hun maand en de rest van het jaar goed door kunnen komen zonder enkel ongeluk. Omdat we de hele familie Lewis Da Silva volgen, krijg je een inkijkje in de hoofden van alle familieleden. Dit was soms erg verwarrend. Het geluk lacht hen toe, maar ze betalen wel een hoge prijs in november. Wat het vooral verwarrend maakte was de snelle schakeling tussen alle perspectieven. Hierdoor springt geen enkel gezinslid er echt uit. Toch maakt Kayla wel de grootste ontwikkeling door, zij durft te laten zien dat ze twijfelt aan het zogeheten pact van Bird Street en aan wat haar ouders en buren doen.

Normaliter heb ik geen moeite met vele perspectiefwisselingen in een verhaal. Hier had ik dat wel. Ik had eerlijk gezegd überhaupt moeite met de schrijfstijl van Olde Heuvelt in dit boek. Voor de lezers die bekend zijn met het werk van Stephen King zal de stijl van November bekend voorkomen, want de schrijfstijl lijkt heel erg op die van King. Dit is jammer, want hierdoor kreeg ik het gevoel niet een boek van Olde Heuvelt, maar van de meesterverteller te lezen. De hele structuur klopt met die van King, de korte hoofdstukken, de gebeurtenissen in steekwoorden aan het begin van ieder hoofdstuk en de hele plotstructuur. Jammer, want hierdoor kon dit boek mij niet in zijn greep krijgen.

Het verhaal kent een vrij trage opbouw. Deze opbouw is wel nodig voor het verdere verloop, maar ik werd er niet door geboeid. Het boek start met een proloog waarin een inkijkje wordt gegeven in de offers die de buren van Bird Street moeten brengen. Daarna lezen we over het verloop van november 2022. De gebeurtenissen in die maand hebben hun weerslag op november 2023 en dat is goed te merken. Toch werd het boek nergens echt spannend en voerde de vraag “wat is een mensenleven waard voor een leven lang geluk?” de boventoon. Kon ik van boeken als Hex en Orakel genieten van begin tot eind, hier kon ik dat niet. De vergelijkbare structuur met de boeken van Stephen King heeft hier zeker niet bij geholpen.

Ik had hoge verwachtingen van November van Thomas Olde Heuvelt. Helaas kwamen deze verwachtingen niet uit. Hoewel het verhaal veel potentie heeft en ook echt spannend klinkt, kwam niets helemaal goed uit de verf. De personages bleven te vlak, de verhaalstructuur en schrijfstijl lijken te veel op die van Stephen King en het werd nergens echt spannend. Eerlijk gezegd vond ik het boek zelfs een beetje saai. Het duurde dan ook erg lang voor ik het uit had. Wat ik ook jammer vind is dat het zich in Amerika afspeelt terwijl de oorspronkelijke versie zich in de bossen van Vught afspeelt. Ondanks dat dit niet helemaal mijn boek bleek, ben ik wel benieuwd naar nieuw werk van deze auteur.


Reacties

2 reacties op “Recensie: November van Thomas Olde Heuvelt”

  1. […] November van Thomas Olde Heuvelt – Over dit boek heb ik erg lang gedaan, want ik kwam er niet doorheen. Ik heb het daarom een tijdje aan de kant laten liggen. Ik vind dit jammer, want van eerdere boeken van deze auteur genoot ik wel. ⭐⭐,5 [recensie] […]

  2. […] November van Thomas Olde Heuvelt – En nog eentje die kan worden afgevinkt. Ik vond dit boek helaas ook een teleurstelling. [recensie] […]

Geef een reactie