Het is alweer jaren geleden dat ik de boeken van S.A. Chakraborty ontdekte. Dat was de Daevabad trilogie, die inmiddels ook volledig naar het Nederlands is vertaald. Eerder dit jaar verscheen The Adventures of Amina Al-Sirafi van deze auteur en de aankondiging van de vertaling liet niet lang op zich wachten. Ik besloot daarom te wachten op de Nederlandse versie, De avonturen van Amina Al-sirafi. Ik hoopte hem nog te lezen voor YALFU begin deze maand, maar dat lukte niet. Inmiddels las ik het wel en vandaag lees je of ik hier net zo van heb genoten als van Chakraborty’s eerdere trilogie.

Over het boek

• Titel: De avonturen van Amina Al-Sirafi
• Auteur: S.A. Chakraborty
• Vertaler: De Vertaalzusjes
• Serie: Schip Marawati #1
• Verschijningsdatum: 26 september 2023
• Uitgeverij: Boekerij
• ISBN: 9789022598726
• Aantal pagina’s: 600
• Genre: Fantasy

Amina Al-Sirafi zou tevreden moeten zijn. Tijdens haar legendarische carrière als een van de beruchtste piraten van de Indische Oceaan heeft ze achterbakse schurken, wraakzuchtige koopmansprinsen, verschillende echtgenoten en een echte demon overleefd. Nu kan ze zich samen met haar familie terugtrekken voor een rustig leven. Maar wanneer ze wordt opgespoord door de obsceen rijke moeder van een voormalig bemanningslid, krijgt ze een baan aangeboden die geen enkele bandiet ooit zou kunnen weigeren: de ontvoerde dochter van haar kameraad opsporen in ruil voor een koninklijk bedrag. Ze krijgt de kans om een laatste avontuur te beleven op haar geliefde schip de Marawati, recht te doen aan een oude vriend en een fortuin te verdienen dat de toekomst van haar familie voor altijd veilig zou stellen. Het lijkt zo’n voor de hand liggende keuze dat het wel Gods wil móét zijn. Hoe dieper Amina in dit avontuur duikt, hoe duidelijker het wordt dat er meer achter deze klus en de verdwijning van het meisje schuilgaat dan haar is verteld. Want het is een risico om een legende te willen zijn, een laatste kans op glorie te willen en net wat meer kracht te willen bemachtigen… het zou haar wel eens haar ziel kunnen kosten.

Mijn mening

Verwachtingen

Vooraf wist ik niet goed wat ik kon verwachten. Dit boek is totaal anders dan de Daevabad trilogie, minder groots met minder politieke intriges. Het boek gaat over een gepensioneerde piraat die voor één klus nog één keer besluit de zee op te gaan. Kortom, totaal niet in lijn met de eerdere serie. Doordat het boek over piraten gaat en doordat de titel al veel avonturen doet vermoeden, verwachtte ik deze ook. Wel verwachtte ik een goed opgezet verhaal met een fijne schrijfstijl en veel research. Wat dat betreft kwamen mijn verwachtingen uit.

Personages

De hoofdpersoon in dit verhaal is Amina Al-Sirafi. Tien jaar geleden heeft ze haar leven op zee vaarwel gezegd, inclusief haar bemanning en haar schip. Ze heeft al die jaren niet meer achterom gekeken. Ze leidt een zeer teruggetrokken bestaan, samen met haar moeder en dochter. Om haar dochter zo veel mogelijk te beschermen leven ze geïsoleerd en komt ze nauwelijks in aanraking met anderen. Op een dag weet een rijke vrouw de familie te vinden en vraagt Amina om hulp. Haar kleindochter is ontvoerd en Amina’s hulp wordt ingeroepen om deze tiner terug te halen. In eerste instantie wil Amina niet, maar het leven op zee trekt en ze besluit toch te gaan. Het is bijzonder om te zien hoe makkelijk Amina haar vrienden al die jaren geleden heeft achtergelaten. Het is dan ook bijzonder om te zien hoe snel haar vroegere bemanning weer met haar meegaat. Ik had hier meer weerstand verwacht. Deze was er wel, maar het ging allemaal vrij makkelijk. Je leert de personages hierdoor niet goed kennen. Of je krijgt een half beeld van hen. Ik vind dit nogal apart omdat er best veel is gebeurd. Hier kom je naar verloop van tijd achter. Ik vond Amina een sterk personage, ze weet wat ze wil en laat zich zo min mogelijk afleiden van haar missie. Door gebeurtenissen gaat ze anders naar de wereld kijken, maar de liefde en beschermingsdrang voor haar dochter blijft het hele boek fier overeind. Het is verfrissend om een boek te lezen met een hoofdpersoon van middelbare leeftijd die van alles beleeft. Van de andere personages kom je weinig te weten, maar die hebben schijnbaar in het verleden ook nooit veel losgelaten.

Schrijfstijl

De schrijfstijl van dit boek is prettig. Het las wel wat traag in het begin, maar dat was omdat het verhaal moest opbouwen. In tegenstelling tot de Daevabad trilogie is dit verhaal geschreven vanuit de eerste persoon, een ik-verteller dus. Daar had ik geen moeite mee. Het is ook goed te merken dat er veel research in dit boek is gaan zitten, want er komen veel elementen uit de scheepvaart in voor. Ook moeten de vaarroutes accuraat zijn, want de plaatsen die in dit boek voorkomen bestaan echt of hebben echt bestaan.

Plot

Ik had in het begin wat moeite om in het verhaal te komen. Mijn Covid besmetting heeft hier zeker mee te maken gehad, want ik heb het boek een week aan de kant laten liggen om het daarna pas weer op te pakken. Toen ik het wel weer oppakte zat ik er eigenlijk ook weer goed in. Voor mijn gevoel duurde het tot ongeveer de helft van het boek voor de plot echt op stoom kwam. Dat is nodig voor dit verhaal, maar voor mijn korte aandachtsspanne en ongeduld van de laatste tijd niet heel prettig. Hieraan merk ik dat ik in een leesdip zit. Ik vond de avonturen alleen niet echt bijzonder, het was daardoor niet helemaal mijn boek. Dat heb ik sowieso wel met piraten, ik denk dat dat gewoon niet helemaal mijn ding is.

Eindoordeel

De avonturen van Amina Al-Sirafi van S.A. Chakraborty is zeker geen slecht boek, maar ik merkte dat het mij minder kon bekoren dan de Daevabad trilogie. Dit heeft te maken met het minder vlotte tempo en de minder grootse opzet van dit verhaal. Ik vond de sfeer in dit boek ook niet echt bijzonder. Wat het verhaal wel uniek maakt zijn de Arabische woorden en gezegdes die door heel het verhaal verweven zijn. Gelukkig worden deze niet tot in detail uitgelegd, dat zou enorm zonde zijn. Ik merk dat piraten niet helemaal mijn ding zijn en ik sta daarom niet te trappelen om het vervolg te lezen. Misschien denk ik daar wel anders over als het volgende boek verschijnt, wie weet.