In 2018 ontdekte ik de boeken van Alice Oseman. Het eerste boek dat ik van haar las was I Was Born For This en sindsdien heb ik al haar romans gelezen. De populaire Heartstopper serie moet ik aan mij voorbij laten gaan, want dat zijn graphic novels en niet beschikbaar als luisterboek. Het enige boek van deze auteur dat ik nog niet had gelezen was Solitaire. Tot nu dan. Dit boek is inmiddels ook in het Nederlands uitgegeven door uitgeverij Best of YA. Omdat ik de Engelse versie al jaren en jaren op Kindle had staan, heb ik de vertaling aan mij voorbij laten gaan. Hoe beviel dit debuut mij?

• Titel: Solitaire
• Auteur: Alice Oseman
• Verschijningsdatum: 31 juli 2014
• Uitgeverij: HarperCollins UK
• ISBN: 9780062335685
• Aantal pagina’s: 392
• Genre: Young Adult, Contemporary

In case you’re wondering, this is not a love story. My name is Tori Spring. I like to sleep and I like to blog. Last year – before all that stuff with Charlie and before I had to face the harsh realities of A-Levels and university applications and the fact that one day I really will have to start talking to people – I had friends. Things were very different, I guess, but that’s all over now. Now there’s Solitaire. And Michael Holden. I don’t know what Solitaire are trying to do, and I don’t care about Michael Holden. I really don’t. This incredible debut novel by outstanding young author Alice Oseman is perfect for fans of John Green, Rainbow Rowell and all unflinchingly honest writers.

Solitaire is de debuutroman van Oseman. Dat wist ik van tevoren, maar kon ik tijdens het lezen goed merken. Het boek vertelt het verhaal van Tori, de zus van Charlie uit Heartstopper en speelt zich ongeveer tegelijkertijd met de gebeurtenissen uit Heartstopper 4 af. Ik was erg benieuwd, want ik ken Heartstopper niet. Ik kreeg het niet voor elkaar om het eerste seizoen van de Netflix serie af te kijken, ik vond er weinig aan. Ja, ik snap dat deze serie belangrijk is voor heel veel mensen, maar ik heb meer actie nodig in series. Daarnaast interesseren series mij ook gewoon niet zo. Ik kende Tori dus ook niet. Ik wist niet goed wat ik van dit boek kon verwachten, behalve dat dit misschien minder goed zou zijn dan de latere boeken van deze auteur.

Helaas is deze verwachting waargemaakt. Dit boek leest net zo vlot als de andere boeken van deze auteur, maar ik kon er weinig mee. Tori heeft behoorlijke mentale struggles, ze is altijd somber en depri. Hierdoor wordt de sfeer van het verhaal ook vrij depri. Ze stoot iedereen van zich af en weet niet goed wie ze nou eigenlijk is. Als er opeens allemaal vreemde dingen gebeuren in de vorm van Solitaire, wordt Tori genoodzaakt actie te ondernemen. Ik had geen klik met Tori of de personages om haar heen. Ze deden mij niet veel. Ik snap dat ze het moeilijk vindt om toe te geven dat het niet goed met haar gaat, maar omdat ik er zelf niet mee te maken heb trok ik dit slecht. Ze had echt een goede schop onder haar kont nodig was mijn mening tijdens het lezen.

Wat mij ook niet veel deed, was het verhaal zelf. Naar mijn idee had Oseman geen goed beeld van waar het verhaal nou naartoe moet. Het is contemporary, maar met een beetje mysterie en ook wel iets wat op romantiek lijkt. Ik was op zich wel benieuwd wie of wat Solitaire nou was en dat was eigenlijk de enige reden waarom ik door bleef lezen. De ontknoping viel mij alleen wel wat tegen.

Persoonlijk heb ik Solitaire van Alice Oseman te laat gelezen. Ik denk dat als ik het eerder had opgepakt, ik het wel een leuker boek zou hebben gevonden. Ik lees nu steeds minder Young Adult en ik heb al later werk van deze auteur gelezen. Hierin merk ik wel dat ze gegroeid is in het schrijven en dat merk ik aan de kwaliteit van de boeken. Ook vond ik het verhaal erg depri en daar houd ik niet zo van. Soms had Tori echt een schop onder haar kont nodig en ik ergerde me enorm aan haar passieve gedrag. Jammer, maar eigenlijk had ik wel verwacht dat dit boek niet meer helemaal bij me past.