Het was warm en ik was op zoek naar een nieuw boek om op te pakken. De laatste tijd ben ik behoorlijk in een romance stemming en daar leek dit boek bij
te passen. Bovendien wilde ik met deze warmte geen boek lezen waarbij ik heel veel na moest denken. Mijn eerdere ervaring met Elke zomer daarna, het debuut
van Carley Forrtune, deden mij vermoeden dat Ik zie je bij het meer nu voor mij het juiste boek was. Ik wist nu beter wat ik van het werk van deze auteur
kon verwachten, heeft dit mij geholpen?

Over het boek

• Titel: Ik zie je bij het meer
• Auteur: Carley Fortune
• Vertaler: mireille de Vroege
• Verschijningsdatum: 16 mei 2023
• Uitgeverij: van Goor
• ISBN: 9789000388295
• Aantal pagina’s: 336
• Genre: Feelgood, Romance

Een pact om elkaar een jaar later weer te ontmoeten. Zij kwam. Hij was negen jaar te laat.
Tien jaar geleden bracht Fern vierentwintig uur door met Will Baxter in Toronto. Er was een onmiskenbare klik, maar de timing had niet slechter kunnen
zijn. Ze spraken af om elkaar precies één jaar later weer te zien. Fern kwam opdagen. Will niet.
Jaren later heeft Fern haar droom om het in de grote stad te maken moeten opgeven. Ze verhuist terug naar Barry’s Bay om in het resort van haar moeder
te werken, waar nota bene haar ex-vriendje de manager is. Fern kan geen kant op. Dan arriveert Will in het slaperige dorpje, een koffer en een aanbod om
Fern te helpen én iets te verbergen. Kan ze hem weer vertrouwen?

Mijn recensie

Verwachtingen

Doordat ik nu weet dat de boeken van deze auteur niet binnen het young adult genre passen, wist ik beter wat ik kon verwachten. Ik merkte dat ik daardoor
minder teleurgesteld was als na het lezen van Elke zomer daarna. Toen verwachtte ik een YA, maar die kreeg ik niet. Ik was vooral heel benieuwd of Ik zie
je bij het meer het trucje van zijn voorganger zou herhalen en het verhaal dezelfde structuur zou hebben. Dit bleek zo te zijn. Ik heb wel besloten het boek in het Engels te lezen omdat ik geen zin had in een vertaalde romance.

Personages

In het verhaal volgen we Fern en via haar ogen ook Will. Je leert hen op deze manier allebei kennen. Door alles wat Fern heeft meegemaakt
is het logisch dat ze niet goe dweet wat ze met zichzelf aan moet. Dit is door de auteur goed neergezet. Door haar omgang met Will leer je hem ook goed
kennen. Hij heeft eveneens een hoop voor zijn kiezen gekregen en hier kom je langzamerhand achter. Wat ik wel erg snel vind gaan is de ontwikkeling van
Fern, deze verloopt vrij abrupt. Will daarentegen doet langer over zijn ontwikkeling en daardoor voelt deze wat natuurlijker aan.

Schrijfstijl

De schrijfstijl van de auteur is weer prima. Het past bij het feelgood genre en leest vlot weg. Het is niet een schrijfstijl die er met kop en schouders
bovenuit steekt, maar dat verwacht ik ook niet. Het is lekker leesvoer waarbij je niet hoeft na te denken. De flashbacks naar die ene dag 10 jaar geleden
houden het verhaal interessant, want je wilt weten hoe Fern en Will nader tot elkaar zijn gekomen en hoe het zo is gekomen dat Will haar heeft laten zitten.

Plot

Buiten deze vraag over de reden heeft het verhaal niet veel om het lijf. Het draait hier vooral om de personages en de chemie. Ik weet niet zo goed wat
ik van de chemie vind. Ik denk dat Fern en Will wel goed bij elkaar passen. Ze zijn beiden gedreven, worstelen met veel en leren hier stapje voor stapje
mee om te gaan. Het is alleen jammer dat het verhaal precies dezelfde structuur volgt als Elke zomer daarna en dat het in de uitwerking allemaal vrij basaal
is. Er zijn geen spannende en ook weinig emotionele momenten te benoemen. Het kabbelt rustig voort. Normaal zou ik hier moeite mee hebben,maar op dit moment
absoluut niet.

Eindoordeel

Ik zie je bij het meer van Carley Fortune is een boek dat zeer geschikt is voor de zomer. Het is loom en focust zich vooral op de personages en hun gevoelens
voor elkaar. De chemie tussen Fern en Will lijkt aanwezig en de schrijfstijl is prima. Het verhaal heeft niet veel om het lijf. De boeken van deze auteur
kabbelen allemaal voort op dezelfde basale structuur. Ik ben wel benieuwd of Fortune nog meer in haar mars heeft dan dit.